Μυκηναϊκή Θρησκεία

Παρουσιάζονται οι πρώτες λατρείες και τα ονόματα θεοτήτων, που αργότερα συνέθεσαν το ελληνικό ολυμπιακό πάνθεο. Με εξαίρεση τον Απόλλωνα, εμφανίζονται οι θεοί: ο Ζευς, η Ήρα, ο Ποσειδών, η Άρτεμις, ο Ερμής, ο Άρης (με το διακριτικό επίθετος Ενυάλιος) και ο Διόνυσος.

Μαζί με αυτούς εμφανίζεται και μια σειρά θεών διαφόρων προελεύσεων, των οποίων τα ονόματα δεν θα επιζήσουν μετά το τέλος του μυκηναϊκού πολιτισμού.

Μεταξύ όλων των θεοτήτων αυτή που έχει ίσως τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι μια θεά που προσφωνείται ως Πότνια =  Κυρία ή  Δέσποινα, η οποία στα μεταγενέστερα ελληνικά συνοδεύει ορισμένες θεές – κάτι παρόμοιο με την Παρθένο στη χριστιανική θρησκεία, η οποία χαρακτηρίζεται με πλήθος επιθέτων: Παναγία η Σπηλιώτισσα, η Βαρκού, η Χρυσοβουνιώτισσα κλπ. Η θεά αυτή δέχεται (όπως αναφέρεται στις πινακίδες) προσφορές διαφόρων αγαθών, όπως υφάσματος, μελιού κλπ.

Η Κυρία ή Δέσποινα αναμφίβολα η κυρίαρχη θηλυκή θεότητα της μυκηναϊκής θρησκείας.

Υπάρχουν όμως κι άλλες θηλυκές θεότητες, όπως η Δία (θηλυκό του ονόματος Δία), η Ήρα, η Ποσίδεια (επίσης θηλυκό παράγωγο του Ποσειδώνα), η Βόειος, η Μακρύκομος, η Σεβάσμεια (ίσως το μυκηναϊκό όνομα της Περσεφόνης), η Ιφειμέδεια, η Άρτεμις, η Θεά Μητέρα, η Ελευθία (το μυκηναϊκό όνομα της ομηρικής θεάς Ειλειθυίας).

Ο Ζεύς είναι μαζί με τον Ποσειδώνα οι δύο πιο σημαντικοί άρρενες θεοί των Μυκηναίων Ελλήνων που εμφανίζονται στις πινακίδες.

Πολιτιστική Ομοιομορφία

Πομπή γυναικών από το ανάκτορο των Θηβών.

Σε οποιοδήποτε σημείο εξάπλωσης των Μυκηναίων, από την Πελοπόννησο μέχρι την Κύπρο και τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου, τα έργα της τέχνης τους, ο πολεμικός τους εξοπλισμός, η ενδυμασία, ακόμα και ο καλλωπισμός τους παρουσιάζουν ομοιομορφία.