Κριτική του έργου του Ιουλιανού

Ο Ιουλιανός είχε καλές προθέσεις. Καθώς ήταν βαθιά επηρεασμένος από την κλασική παιδεία επιχείρησε να κρατήσει στη ζωή την αρχαία θρησκεία και τον ελληνικό πολιτισμό. Ο πρόωρος θάνατός του δεν άφησε το έργο του να εξελιχθεί. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη τις αιτίες που είχαν πλέον οδηγήσει τον αρχαίο ελληνικό κόσμο σε παρακμή, ο στόχος του Ιουλιανού ήταν ανεδαφικός. Οι εποχές είχαν αλλάξει και η προσπάθειά του ήταν μάλλον καταδικασμένη σε αποτυχία. Νεώτεροι ιστορικοί βλέπουν με συμπάθεια και διάθεση κατανόησης το έργο του Ιουλιανού, κάποιοι πλέκουν το εγκώμιο του Ιουλιανού, άλλοι δεν παραλείπουν να αναφερθούν και στα γεγονότα των παιδικών χρόνων του αυτοκράτορα, στην αγάπη του για τα βιβλία, καθώς και στα γεγονότα που οδήγησαν τον Ιουλιανό στο θρόνο. Μεγάλη σημασία αποδίδεται στην επίδραση των παιδαγωγών του. Στον στρατιωτικό τομέα υπήρξε ως ταχύς, θαρραλέος και συνετός με μεγάλες επιτυχίες, ειδικά στα σύνορα του Ρήνου, οι οποίες τον κατέστησαν αγαπητό στα στρατεύματά του. Ως άνθρωπος παρουσιάζεται ψυχικά υπερευαίσθητος και ασταθής, ευγενικός και προσηνής, αγαπητός στο περιβάλλον του και τον απλό κόσμο, φιλομαθής και με λαμπρή παιδεία. Η θρησκευτική του πολιτική χαρακτηρίζεται “ανεδαφική” και ο ίδιος “ρομαντικός” αυτοκράτορας.